Stanisław Marcin Vogelsinger: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| (Nie pokazano 36 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{infobox | {{infobox | ||
| image = Stanislaw-marcin- | | image = Stanislaw-marcin-vogelsinger2.jpg | ||
| data_ur = 27-10-1915 | | data_ur = 27-10-1915 | ||
| miejsce_ur = Lwów | | miejsce_ur = Lwów | ||
| Linia 7: | Linia 7: | ||
| zawod = chemik | | zawod = chemik | ||
}} | }} | ||
__NOTOC__ | |||
'''Stanisław Marcin Vogelsinger''' - ur. 27 października 1915 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 7 maja 1977 w Żyrardowie (mazowieckie). Chemik, żołnierz Wojska Polskiego w czasie II Wojny Światowej. | |||
==Życiorys== | |||
Był synem [[Stefan Vogelsinger|Stefana]] (1877-1947) i [[Maria Helena Vogelsinger|Marii z Bełtowskich]] (1886-1940). Miał czterech braci: [[Adam Jakub Vogelsinger|Adama]] (1909-1965), [[Juliusz Longin Vogelsinger|Juliusza]] (1913-2002), [[Zygmunt Vogelsinger|Zygmunta]] (1917-1978) i [[Tadeusz Vogelsinger|Tadeusza]] (1925-1978) oraz trzy siostry: [[Janina Amalia Trzos|Janinę]] (1910-1986), [[Stefania Marta Bartoszyńska|Stefanię]] (1919-1991) i [[Ida Krystyna Komorowska|Idę]] (1921-1985). | |||
Został ochrzczony 11 listopada 1915 roku w parafii św. Elżbiety we Lwowie (akt 258/1915, rodzice chrzestni: [[Stanisław Bełtowski|Stanisław Bełtowski]], [[Helena Bełtowska|Helena Bełtowska]]). W latach 1935-1939 studiował chemię na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Szkołę ukończył, jednak wybuch wojny uniemożliwił mu złożenie egzaminów i uzyskanie dyplomu. W czasie II Wojny Światowej był pracownikiem rządowym (1941-1942), a następnie ochroniarzem w lwowskim wydziale budowlanym w Kulparkowie (od marca 1943). W maju 1943 roku wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Wraz z 1 Dywizją Piechoty, jako żołnierz 1 Praskiego Pułku Piechoty, brał udział w bitwie pod Lenino (12-13 października 1943), walkach o przyczółki na Wiśle pod Dęblinem (lipiec-sierpień 1944) wyzwalaniu Pragi (10-15 września 1944), forsowaniu Odry (luty-kwiecień 1945) oraz szturmie na Berlin (30 kwietnia - 2 maja 1945). Po zakończeniu wojny podjął zatrudnienie w Zakładach Przemysłu Lniarskiego w Walimiu. W październiku 1947 został członkiem związku zawodowego pracowników przemysłu włókienniczego (legitymacja 59253/3123). 29 marca 1948 roku w kościele parafialnym św. Barbary w Walimiu (2 kwietnia 1948 roku Urzędzie Stanu Cywilnego w Jedlinie-Zdrój) zawarł związek małżeński z [[Aldona Krystyna Vogelsinger|Aldoną Zielińską]], z którą miał troje dzieci: [[Stefan Jerzy Vogelsinger|Stefana]], [[Michał Stanisław Vogelsinger|Michała]] oraz [[Katarzyna Schmitag|Katarzynę]]. W 1953 roku wstąpił do Naczelnej Organizacji Technicznej oddział w Kamiennej Górze (legitymacja 108945/6967). Dwa lata później przeprowadził się z rodziną do Żyrardowa, gdzie rozpoczął pracę w miejscowych Zakładach Przemysłu Lniarskiego na stanowisku specjalisty drukarni. Przeprowadzka oraz przydział mieszkaniowy zorganizowane były przez dyrekcję Zakładów Przemysłu Lniarskiego w Walimiu, w trybie porozumienia zmieniającego. W latach 70-tych władze proponowały mu stanowisko dyrektora zakładów żyrardowskich, jeśli zapisze się do {{#inline-tooltip:partii|Polska Zjednoczona Partia Robotnicza}}, jednak zdecydowanie odmówił. | |||
Zmarł 7 maja 1977 roku w Żyrardowie, w wieku 61 lat. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym Matki Bożej Pocieszenia, gdzie spoczywa ze swoją żoną Aldoną (sektor J2, rząd 15, grób 35). | |||
==Odznaczenia== | |||
* 7 maja 1955 roku, uchwałą Rady Państwa (nr 0/746) na wniosek Ministra Przemysłu Lekkiego, został odznaczony ''"Medalem 10-lecia Polski Ludowej"''<ref name="medal-xlecia" />. | |||
* 9 maja 1972 roku, decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej, został odznaczony ''"Medalem za Udział w Walkach o Berlin"'' (nr 82343). | |||
==Zdjęcia== | |||
<gallery widths=200px heights=150px> | |||
File:Stanislaw-marcin-vogelsinger ur27-10-1915 chrz11-11-1915 rec.jpg|none|</p>''Akt chrztu (258/1915)''<p> | |||
File:Stanislaw-marcin-vogelsinger1.jpg|none|</p>''Stanisław przed wojną''<p> | |||
File:Stanislaw-vogelsinger medal4.jpg|none|</p>''Medal za udział w walkach o Berlin''<p> | |||
File:Aldona-stanislaw-vogelsinger-grob.jpeg|none|</p>''Grób Aldony i Stanisława''<p> | |||
</gallery> | |||
==Przypisy== | |||
<references> | |||
<ref name="medal-xlecia"> | |||
[https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP19551061419/O/M19551419.pdf ''Lista osób odznaczonych Medalem 10-lecia Polski Ludowej''] (str. 22) [dostęp: 2024-06-22]</ref> | |||
</references> | |||
Aktualna wersja na dzień 23:40, 22 wrz 2024
| Stanisław Marcin Vogelsinger | |
|---|---|
| |
| Data urodzenia: | 27-10-1915 |
| Miejsce urodzenia: | Lwów |
| Data śmierci: | 07-05-1977 |
| Miejsce śmierci: | Żyrardów |
| Zawód: | chemik |
Stanisław Marcin Vogelsinger - ur. 27 października 1915 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 7 maja 1977 w Żyrardowie (mazowieckie). Chemik, żołnierz Wojska Polskiego w czasie II Wojny Światowej.
Życiorys
Był synem Stefana (1877-1947) i Marii z Bełtowskich (1886-1940). Miał czterech braci: Adama (1909-1965), Juliusza (1913-2002), Zygmunta (1917-1978) i Tadeusza (1925-1978) oraz trzy siostry: Janinę (1910-1986), Stefanię (1919-1991) i Idę (1921-1985).
Został ochrzczony 11 listopada 1915 roku w parafii św. Elżbiety we Lwowie (akt 258/1915, rodzice chrzestni: Stanisław Bełtowski, Helena Bełtowska). W latach 1935-1939 studiował chemię na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Szkołę ukończył, jednak wybuch wojny uniemożliwił mu złożenie egzaminów i uzyskanie dyplomu. W czasie II Wojny Światowej był pracownikiem rządowym (1941-1942), a następnie ochroniarzem w lwowskim wydziale budowlanym w Kulparkowie (od marca 1943). W maju 1943 roku wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Wraz z 1 Dywizją Piechoty, jako żołnierz 1 Praskiego Pułku Piechoty, brał udział w bitwie pod Lenino (12-13 października 1943), walkach o przyczółki na Wiśle pod Dęblinem (lipiec-sierpień 1944) wyzwalaniu Pragi (10-15 września 1944), forsowaniu Odry (luty-kwiecień 1945) oraz szturmie na Berlin (30 kwietnia - 2 maja 1945). Po zakończeniu wojny podjął zatrudnienie w Zakładach Przemysłu Lniarskiego w Walimiu. W październiku 1947 został członkiem związku zawodowego pracowników przemysłu włókienniczego (legitymacja 59253/3123). 29 marca 1948 roku w kościele parafialnym św. Barbary w Walimiu (2 kwietnia 1948 roku Urzędzie Stanu Cywilnego w Jedlinie-Zdrój) zawarł związek małżeński z Aldoną Zielińską, z którą miał troje dzieci: Stefana, Michała oraz Katarzynę. W 1953 roku wstąpił do Naczelnej Organizacji Technicznej oddział w Kamiennej Górze (legitymacja 108945/6967). Dwa lata później przeprowadził się z rodziną do Żyrardowa, gdzie rozpoczął pracę w miejscowych Zakładach Przemysłu Lniarskiego na stanowisku specjalisty drukarni. Przeprowadzka oraz przydział mieszkaniowy zorganizowane były przez dyrekcję Zakładów Przemysłu Lniarskiego w Walimiu, w trybie porozumienia zmieniającego. W latach 70-tych władze proponowały mu stanowisko dyrektora zakładów żyrardowskich, jeśli zapisze się do partii, jednak zdecydowanie odmówił.
Zmarł 7 maja 1977 roku w Żyrardowie, w wieku 61 lat. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym Matki Bożej Pocieszenia, gdzie spoczywa ze swoją żoną Aldoną (sektor J2, rząd 15, grób 35).
Odznaczenia
- 7 maja 1955 roku, uchwałą Rady Państwa (nr 0/746) na wniosek Ministra Przemysłu Lekkiego, został odznaczony "Medalem 10-lecia Polski Ludowej"[1].
- 9 maja 1972 roku, decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej, został odznaczony "Medalem za Udział w Walkach o Berlin" (nr 82343).
Zdjęcia
-
Akt chrztu (258/1915) -
Stanisław przed wojną -
Medal za udział w walkach o Berlin -
Grób Aldony i Stanisława
Przypisy
- ↑ Lista osób odznaczonych Medalem 10-lecia Polski Ludowej (str. 22) [dostęp: 2024-06-22]
