Stanisław Marcin Vogelsinger: Różnice pomiędzy wersjami

Z VOGELSINGER - genealogia
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 31 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
{{infobox
{{infobox
| image = Stanislaw-marcin-vogelsinger1.jpg
| image = Stanislaw-marcin-vogelsinger2.jpg
| data_ur = 27-10-1915
| data_ur = 27-10-1915
| miejsce_ur = Lwów
| miejsce_ur = Lwów
Linia 7: Linia 7:
| zawod = chemik
| zawod = chemik
}}
}}
 
__NOTOC__
'''Stanisław Marcin Vogelsinger''' - ur. 27 października 1915 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 7 maja 1977 w Żyrardowie (mazowieckie). Chemik, żołnierz Wojska Polskiego w czasie II Wojny Światowej.
'''Stanisław Marcin Vogelsinger''' - ur. 27 października 1915 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 7 maja 1977 w Żyrardowie (mazowieckie). Chemik, żołnierz Wojska Polskiego w czasie II Wojny Światowej.


== Życiorys ==
==Życiorys==
Był synem [[Stefan Vogelsinger|Stefana]] (1877-1947) i [[Maria Helena Vogelsinger|Marii z Bełtowskich]] (1886-1940). Miał czterech braci: [[Adam Jakub Vogelsinger|Adama]] (1909-1965), [[Juliusz Longin Vogelsinger|Juliusza]] (1913-2002), [[Zygmunt Vogelsinger|Zygmunta]] (1917-1978) i [[Tadeusz Vogelsinger|Tadeusza]] (1925-1978) oraz trzy siostry: [[Janina Amalia Trzos|Janinę]] (1910-1986), [[Stefania Marta Bartoszyńska|Stefanię]] (1919-1991) i [[Ida Krystyna Komorowska|Idę]] (1921-1985).
Był synem [[Stefan Vogelsinger|Stefana]] (1877-1947) i [[Maria Helena Vogelsinger|Marii z Bełtowskich]] (1886-1940). Miał czterech braci: [[Adam Jakub Vogelsinger|Adama]] (1909-1965), [[Juliusz Longin Vogelsinger|Juliusza]] (1913-2002), [[Zygmunt Vogelsinger|Zygmunta]] (1917-1978) i [[Tadeusz Vogelsinger|Tadeusza]] (1925-1978) oraz trzy siostry: [[Janina Amalia Trzos|Janinę]] (1910-1986), [[Stefania Marta Bartoszyńska|Stefanię]] (1919-1991) i [[Ida Krystyna Komorowska|Idę]] (1921-1985).


== Życie prywatne ==
Został ochrzczony 11 listopada 1915 roku w parafii św. Elżbiety we Lwowie (akt 258/1915, rodzice chrzestni: [[Stanisław Bełtowski|Stanisław Bełtowski]], [[Helena Bełtowska|Helena Bełtowska]]). W latach 1935-1939 studiował chemię na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Szkołę ukończył, jednak wybuch wojny uniemożliwił mu złożenie egzaminów i uzyskanie dyplomu. W czasie II Wojny Światowej był pracownikiem rządowym (1941-1942), a następnie ochroniarzem w lwowskim wydziale budowlanym w Kulparkowie (od marca 1943). W maju 1943 roku wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Wraz z 1 Dywizją Piechoty, jako żołnierz 1 Praskiego Pułku Piechoty, brał udział w bitwie pod Lenino (12-13 października 1943), walkach o przyczółki na Wiśle pod Dęblinem (lipiec-sierpień 1944) wyzwalaniu Pragi (10-15 września 1944), forsowaniu Odry (luty-kwiecień 1945) oraz szturmie na Berlin (30 kwietnia - 2 maja 1945). Po zakończeniu wojny podjął zatrudnienie w Zakładach Przemysłu Lniarskiego w Walimiu. W październiku 1947 został członkiem związku zawodowego pracowników przemysłu włókienniczego (legitymacja 59253/3123). 29 marca 1948 roku w kościele parafialnym św. Barbary w Walimiu (2 kwietnia 1948 roku Urzędzie Stanu Cywilnego w Jedlinie-Zdrój) zawarł związek małżeński z [[Aldona Krystyna Vogelsinger|Aldoną Zielińską]], z którą miał troje dzieci: [[Stefan Jerzy Vogelsinger|Stefana]], [[Michał Stanisław Vogelsinger|Michała]] oraz [[Katarzyna Schmitag|Katarzynę]]. W 1953 roku wstąpił do Naczelnej Organizacji Technicznej oddział w Kamiennej Górze (legitymacja 108945/6967). Dwa lata później przeprowadził się z rodziną do Żyrardowa, gdzie rozpoczął pracę w miejscowych Zakładach Przemysłu Lniarskiego na stanowisku specjalisty drukarni. Przeprowadzka oraz przydział mieszkaniowy zorganizowane były przez dyrekcję Zakładów Przemysłu Lniarskiego w Walimiu, w trybie porozumienia zmieniającego. W latach 70-tych władze proponowały mu stanowisko dyrektora zakładów żyrardowskich, jeśli zapisze się do {{#inline-tooltip:partii|Polska Zjednoczona Partia Robotnicza}}, jednak zdecydowanie odmówił.
2 kwietnia 1948 roku w Walimiu wziął ślub z [[Aldona Krystyna Vogelsinger|Aldoną z Zielińskich]]. W 1949 roku urodził się ich najstarszy syn [[Stefan Jerzy Vogelsinger|Stefan]], w 1951 roku drugi syn [[Michał Stanisław Vogelsinger|Michał]], a w 1962 roku córka [[Katarzyna Schmitag|Katarzyna]].
 
Zmarł 7 maja 1977 roku w Żyrardowie, w wieku 61 lat. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym Matki Bożej Pocieszenia, gdzie spoczywa ze swoją żoną Aldoną (sektor J2, rząd 15, grób 35).
 
==Odznaczenia==
* 7 maja 1955 roku, uchwałą Rady Państwa (nr 0/746) na wniosek Ministra Przemysłu Lekkiego, został odznaczony ''"Medalem 10-lecia Polski Ludowej"''<ref name="medal-xlecia" />.
* 9 maja 1972 roku, decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej, został odznaczony ''"Medalem za Udział w Walkach o Berlin"'' (nr 82343).


Zmarł 7 maja 1977 roku. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym Matki Bożej Pocieszenia w Żyrardowie, gdzie spoczywa ze swoją żoną Aldoną (sektor J2, rząd 15, grób 35).
==Zdjęcia==
<gallery widths=200px heights=150px>
File:Stanislaw-marcin-vogelsinger ur27-10-1915 chrz11-11-1915 rec.jpg|none|</p>''Akt chrztu (258/1915)''<p>
File:Stanislaw-marcin-vogelsinger1.jpg|none|</p>''Stanisław przed wojną''<p>
File:Stanislaw-vogelsinger medal4.jpg|none|</p>''Medal za udział w walkach o Berlin''<p>
File:Aldona-stanislaw-vogelsinger-grob.jpeg|none|</p>''Grób Aldony i Stanisława''<p>
</gallery>


== Zdjęcia ==
==Przypisy==
{{infobox2
<references>
| image = Aldona-stanislaw-vogelsinger-grob.jpeg
<ref name="medal-xlecia">
| text = Grób Aldony i Stanisława
[https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP19551061419/O/M19551419.pdf ''Lista osób odznaczonych Medalem 10-lecia Polski Ludowej''] (str. 22) [dostęp: 2024-06-22]</ref>
}}
</references>

Aktualna wersja na dzień 23:40, 22 wrz 2024

Stanisław Marcin Vogelsinger
Data urodzenia: 27-10-1915
Miejsce urodzenia: Lwów
Data śmierci: 07-05-1977
Miejsce śmierci: Żyrardów
Zawód: chemik

Stanisław Marcin Vogelsinger - ur. 27 października 1915 we Lwowie (obecnie Ukraina), zm. 7 maja 1977 w Żyrardowie (mazowieckie). Chemik, żołnierz Wojska Polskiego w czasie II Wojny Światowej.

Życiorys

Był synem Stefana (1877-1947) i Marii z Bełtowskich (1886-1940). Miał czterech braci: Adama (1909-1965), Juliusza (1913-2002), Zygmunta (1917-1978) i Tadeusza (1925-1978) oraz trzy siostry: Janinę (1910-1986), Stefanię (1919-1991) i Idę (1921-1985).

Został ochrzczony 11 listopada 1915 roku w parafii św. Elżbiety we Lwowie (akt 258/1915, rodzice chrzestni: Stanisław Bełtowski, Helena Bełtowska). W latach 1935-1939 studiował chemię na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Szkołę ukończył, jednak wybuch wojny uniemożliwił mu złożenie egzaminów i uzyskanie dyplomu. W czasie II Wojny Światowej był pracownikiem rządowym (1941-1942), a następnie ochroniarzem w lwowskim wydziale budowlanym w Kulparkowie (od marca 1943). W maju 1943 roku wstąpił w szeregi Wojska Polskiego. Wraz z 1 Dywizją Piechoty, jako żołnierz 1 Praskiego Pułku Piechoty, brał udział w bitwie pod Lenino (12-13 października 1943), walkach o przyczółki na Wiśle pod Dęblinem (lipiec-sierpień 1944) wyzwalaniu Pragi (10-15 września 1944), forsowaniu Odry (luty-kwiecień 1945) oraz szturmie na Berlin (30 kwietnia - 2 maja 1945). Po zakończeniu wojny podjął zatrudnienie w Zakładach Przemysłu Lniarskiego w Walimiu. W październiku 1947 został członkiem związku zawodowego pracowników przemysłu włókienniczego (legitymacja 59253/3123). 29 marca 1948 roku w kościele parafialnym św. Barbary w Walimiu (2 kwietnia 1948 roku Urzędzie Stanu Cywilnego w Jedlinie-Zdrój) zawarł związek małżeński z Aldoną Zielińską, z którą miał troje dzieci: Stefana, Michała oraz Katarzynę. W 1953 roku wstąpił do Naczelnej Organizacji Technicznej oddział w Kamiennej Górze (legitymacja 108945/6967). Dwa lata później przeprowadził się z rodziną do Żyrardowa, gdzie rozpoczął pracę w miejscowych Zakładach Przemysłu Lniarskiego na stanowisku specjalisty drukarni. Przeprowadzka oraz przydział mieszkaniowy zorganizowane były przez dyrekcję Zakładów Przemysłu Lniarskiego w Walimiu, w trybie porozumienia zmieniającego. W latach 70-tych władze proponowały mu stanowisko dyrektora zakładów żyrardowskich, jeśli zapisze się do partii, jednak zdecydowanie odmówił.

Zmarł 7 maja 1977 roku w Żyrardowie, w wieku 61 lat. Został pochowany na Cmentarzu Parafialnym Matki Bożej Pocieszenia, gdzie spoczywa ze swoją żoną Aldoną (sektor J2, rząd 15, grób 35).

Odznaczenia

  • 7 maja 1955 roku, uchwałą Rady Państwa (nr 0/746) na wniosek Ministra Przemysłu Lekkiego, został odznaczony "Medalem 10-lecia Polski Ludowej"[1].
  • 9 maja 1972 roku, decyzją Ministerstwa Obrony Narodowej, został odznaczony "Medalem za Udział w Walkach o Berlin" (nr 82343).

Zdjęcia

Przypisy